Tekenen, muziek maken en gamen. Dat deed ik op de middelbare school veel. Zowel analoog als digitaal. Mijn vader was fotograaf, journalist en uitgever. Hij beschikte daarom al vroeg over een mobiele telefoon, een snelle computer en internet. Daar maakten m’n broertje en ik dankbaar gebruik van. We speelden online spelletjes, bewerkten afbeeldingen, maakten muziek en leerden onszelf hoe je websites bouwde.
Na het VWO wilde ik het liefst iets doen met die creativiteit. Ik werd toegelaten tot de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en volgde de kersverse studie Design & Technology. Een vreemde eend in de bijt, aangezien het de meest technische opleiding van de kunstacademie was. Zo kreeg ik onder meer les in 2D/3D-animeren, foto- en videobewerking en programmeren.
Via mijn bijbaantje als studentchauffeur werd ik regelmatig door cliënten gevraagd om een logo te ontwerpen of website te bouwen. Ik richtte een eenmanszaak op en begon mezelf te verhuren als designer en webontwikkelaar. Indien ik technische vaardigheden tekort kwam, huurde ik andere studenten in. De recessie die de internetzeepbel teweegbracht was uitgewerkt en ‘online’ was weer enorm in opkomst. Projecten werden groter en in 2011 was het tijd voor de volgende stap: een holding, werkmaatschappij en eveneens personeel. Gelukkig vond ik Van Asselt om dit in goede banen te leiden.
Tot die tijd lag het gewicht van ons werk op het bouwen van websites voor andere bedrijven. Die focus verschoof echter langzaam richting het ontwikkelen van apps. We kwamen in aanraking met een bedrijf dat een HRM-app wilde laten bouwen. Zij beschikten over de inhoudelijke kennis, wij over de skills om het te realiseren en vermarkten. Na jaren op projectbasis te hebben gewerkt, klonk een verdienmodel op basis van een abonnement zeer aantrekkelijk. We bundelden onze krachten en ontwikkelden in de jaren daarop met succes een tweetal HR-applicaties.
Verschil van inzicht deed in 2017 onze wegen scheiden. Ik verkocht mijn belang, maakte met mijn gezin een wereldreis, verhuisde en besloot na terugkomst te kijken wat er op mijn pad kwam. Al snel werd ik door oud-opdrachtgevers benaderd met de vraag of ik ze kon helpen met het ontwerpen van een huisstijl, het bouwen van een website, het verhogen van conversie uit e-mailmarketing of het verbeteren van hun vindbaarheid in Google. Dat kon ik wel. Sterker nog, dat doe ik nog steeds met veel plezier onder de naam Qaraqter.
Mijn huidige opdrachtgevers variëren van grote spelers (Ring/Amazon) tot kleine ondernemingen (Juridisch Platform). Eerlijk gezegd vind ik het vooral leuk om het MKB vooruit te helpen. Meteen met de directeur om tafel en je kennis of kunde inzetten om een verschil te maken.
Als ik terugblik heb ik vooral geleerd hoe belangrijk je intuïtie is. Ondernemers zijn snel geneigd om hun schouders eronder te zetten en hun eigen belang of gevoel weg te cijferen. Zeker met een hoger doel in het vooruitzicht. Ik probeer nu wat vaker afstand te nemen om na te gaan of mijn dagelijkse werk nog aansluit bij hetgeen ik leuk vind om te doen. Matcht dat onvoldoende? Dan probeer ik van koers te wijzigen of mijn werk anders in te richten. Dat doe ik sneller en met meer overtuiging dan toen ik begon met ondernemen.
Een tip voor andere ondernemers is om technologie niet als bedreiging te (blijven) zien. Zeker in kleinere bedrijven valt of staat die adoptie met de mate waarin de directie zich daarvoor openstelt. Een uitgesproken kans lijkt mij te liggen in blockchain-technologie. De opkomst daarvan acht ik vergelijkbaar met die van het internet 25 jaar geleden. Ligt je kennis of interesse daar niet? Geef die verantwoordelijkheid dan aan iemand anders binnen je bedrijf. De coronacrisis heeft (soms pijnlijk) duidelijk gemaakt dat bedrijven met een sterke online zichtbaarheid en digitaal verdienmodel klaar zijn voor de toekomst.
Mocht je hierover met Jop verder willen praten, dan kun je contact opnemen via jop@qaraqter.nl.
